«رضا صادقی»، خیلی‌ زود و به صف هنرمندان محبوب کشور پیوست، بچه جنوب است، دلش که می‌‌گیرد، برای غربت ناصر عبدالهی گریه می‌‌کند، آخرین آلبوم او که در بازار موسیقی است، نامش «وایسا دنیا» می‌‌باشد، آلبومی با 14 ترانه که حسابی همه را غافلگیر کرده است... در 25 مرداد سال 1358 در محله شیراول بندرعباس دیده به جهان گشود، پس از معصومه خواهرش، فرزند دوم خانواده است.
اصالتا از اهالی میناب می‌‌باشند، پس از او سه خواهر و یک برادر فرزندان خانواده صادقی را تشکیل می‌‌دهند... آخرین گفته‌های صادقی را بخوانید او می‌‌گوید: دلم از همه چیز گرفته است، از عشق، از معشوق، کارهایم و روزمرگی... • دیدم هر کاری می‌‌کنم، حرف‌هایم به گوش دنیا نمی‌‌رود که نمی‌‌رود، به همین خاطر گفتم از توصیه خداوند استفاده کنم که می‌‌گوید: از روح خودم در تو دمیدم. آری این مرتبه از موضع قدرت حرف زده‌ام. و به دنیا گفته‌ام که «وایسا (نگهدار) که من می‌‌خواهم پیاده شوم». می‌‌خواهم پیاده شوم نه به معنای استعفا از زندگی، بلکه به خاطر ساختن یک دنیا و زندگی بهتر.

• جایی در شعر گفته‌ام که «قربونت برم خدا، چقدر غریبی رو زمین». من به غربت خدا اعتقاد دارم. به خاطر بدی‌ها و پلیدی‌های نوع بشر، این انسان تمامیت خواه دنیا را پر کرده از دروغ و خدعه و نیرنگ. بیشتر تلنگر زده و تذکر داده‌ام. جایی در شعرم هست با این مضمون «همه درویش همه عارف جای عاشق پس کجاست». در واقع باید می‌‌گفته: همه درویش، همه عارف، همه عاشق، اما الان این سه برادر را از هم جدا کرده‌اند و متاسفانه خبری از عاشقی نیست و چون عشق لازمه رسیدن به درویشی و عرفان است لذا درویشی و عرفان نیز آن رنگ و بو و عمق سابق را ندارد. من می‌‌خواهم ابتدا با عشق «احساسم» را سر و شکل بخشم. پس از آن است که نوبت به درویشی و تمرین «بی‌‌نیازی» می‌‌رسد. و اگر کسی این دو مرحله را بگذارند به درک خداوند نایل می‌‌شود (عرفان). اما متاسفانه جای عاشقا این روزها فقط توی رمان‌ها و شعارهاست (شعارهای جلب و جذب). انجمن عشاق نداریم. البته عرفا و دراویش بزرگوارند و محترم، اما عاشقا چی؟ آنها کجا هستند؟ و چرا کسی سراغی ازشان نمی‌‌گیرد. به قول حمید هامون «ببین به سر عشق چی اومد؟»... و به نظرم این ساده‌لوحانه است که عشق و عاشقی را به فراموشی سپرده‌ایم.

• رنگ و نور و امید جای «مشکی» را نگرفته‌اند، اما با آن همراه شده‌اند؛ در آلبوم جدید من. در واقع دوست داشتم این بار بیشتر از امیدواری بخوانم.

• به این نتیجه رسیدم که باید از امیدواری هم گفت. من هم مثل قبل از آدم‌ها شکست خورده‌ام. وسط ضبط آلبوم پیرهن مشکی، دیدم دارم نمک می‌‌شم رو زخما، آروم آروم رفتم سراغ خوندن و گفتن از مرهم.

• یک سری برای آدم آرزوی موفقیت می‌‌کنند. یک سری اما اقداماتی هم انجام می‌‌دهند تا تو به موفقیت برسی. من هم این‌طوری خوانده‌ام. «کم نشو تو وحشت باغی که سوخته / سکه خندتو کی به غم فروخته» و یا: نگو تقدیر ما صد تا گره داره / قحطی نورو نذار پای ستاره. گفتم: حالا که یک سری «رضا صادقی» را انتخاب کرده و به شعرها و ساخته‌هایش گوش می‌‌دهند، پس بگذار حرف‌هایی بزنم تا شاید لحظه‌ای از زندگی‌شان را «رویایی» کند.

• آهنگساز آلبوم «وایسا دنیا» خودم هستم. تنظیم ده قطعه را نیز شخصا انجام داده‌ام، اما چهار تای باقیمانده به لطف دوستان تنظیم شده.

• اغلب مردم گرفتارند. فرصتی باقی نمانده تا بخواهند یک ساعت وقت بگذارند و آلبومی را در خانه بشنوند. آنها یا سر کارند یا در مسیر خانه و کار. شب هم که برمی‌گردند خسته‌‌اند و دلزده. پر از فکر و استرس و متمایل به خواب و استراحت. پس، مناسب‌ترین زمان، وقتی است که در اتومبیل‌شان نشسته‌اند. آنها را ابتدا «کیک» قطعات جذب می‌‌کند. بعد نوبت به بیس و سپس سرعت آهنگ‌ها می‌‌رسد. خسته که شدند، به شعرش گوش خواهند داد.

• اکثر کارها اگر چه به لحاظ تکنیکال نزدیک به سلیقه‌های امروزی ساخته می‌‌شوند، لیکن از نظر محتوا «تهی» و خالی هستند. به همین خاطر، تصمیم گرفتم تا من هم به سراغ رتیم ترانس بروم، اما شعری را در این قالب اجرا کرده‌ام که دوست دارم آن را بشنوم. یعنی به خاطر آهنگ از محتوا نگذشته‌ام، بلکه محتوا را در لباسی جدید جاسازی کرده‌ام. مثل مشکی رنگ عشقه که به لحاظ «مضمونی» نباید در قالب شیش و هشت خوانده می‌‌شد، ولی من این کار را انجام دادم تا «جذاب» باشد. غیر از این بود، مردم به سراغ این قطعه نمی‌‌رفتند و حرف دلش را نمی‌‌شنیدند. الان هم موسیقی 
چندبار اول جذابیت دارد، پس از آن شعر هم زمزمه خواهد شد و محتوا و پیام آن به گوش مخاطب خواهد رسید.

• «خدا رو می‌‌خوام، نه واسه سکه و سکو یا مقام / خدارو می‌‌خوام، که فقط تورو نگاه داره برام» ناگفته بعدی‌ام دنباله این شعر است. یعنی می‌‌خواهم بگویم که «من نمی‌‌توانم مولانا یا حافظ شوم، اگر عشق زمینی را تجربه نکنم». به همین خاطر می‌‌خواهم عاشق کسی شوم که نگاهش با من یکی است. و بعد از خدا خواهم خواست تا این عشق را برایم نگه دارد.

• کفر بود، اما من بهشان گفتم که به نقل از داستان موسی و شبان «باید برای وصل کردن آمد» و هر کس برای صدا کردن خداوند ادبیاتی دارد و البته راه و روشی. البته به قول حافظ «هر کسی از ظن خود شد یار من»، لذا می‌توان به هر پدیده‌ای نگریست و برداشت متفاوتی از آن کرد. اما نگاه من این بوده که بگم «می‌دونم این خدای مهربون چقدر اذیت می‌شه وقتی که می‌بینه اشرف مخلوقاتش اینطور در تیرگی فرو رفته و قدر خودش رو نمی‌دونه».

• وقتی «تو که تنها نمی‌مونی، من تنها رو دعا کن» را سرودم، فرزاد حسنی پیشم بود. بهش گفتم: دیگه نمی‌تونم ادامه بدم و ازش خواستم تا دنباله شعر را او بسراید. فرزاد هم گفت: خاطراتمو نگه دار، اما دستامو رها کن... دست تو اول عشقه، بسپرش به آخرین مرد... مردی که پشت یه دیوار، واسه چشمات گریه می‌کرد.

• تو هر کاری اولش مردم فقط به دو، سه ترانه‌ای که ریتمیک‌تر از بقیه است گوش می‌دهند، اما خسته که شد به سراغ سایر آهنگ‌ها می‌روند. من هم چون احساس کردم که ممکن است حالا حالاها این فرصت نصیبم نشود تا دوباره بخواانم، با 14 قطعه به سراغ مردم آمدم تا حرف‌های دلم را بزنم.

• مفهوم مجاز و غیرمجاز را هنوز درک نکرده‌ام. من اگر چهار سال پیش می‌گفتم: چه خوشگل شدی امشب... یا «تو خودت قندو نباتی، شکلاتی، شکلاتی»، آن وقت می‌شد کارهای امروزم را در قیاس با آنها مجاز خواند، اما بین کارهایی که مجوز نگرفته‌اند و قطعاتی که به آنها مجوز داده شده فاصله‌ای وجود ندارد تا بتوانم مفهوم مجاز و غیرمجاز را (در مورد کارهای خودم) درک کنم.
• در یکی از ترانه‌هایم گفته بودم: «تیکه‌ای بودی از دلم، گندیدی و بریدمت». بعد اصلاحیه خورد تا گندیده‌ای به خشکیده‌ای تغییر یابد. واقعا نمی‌دانم چرا، چون به هر حال «گندیدن» هم واژه‌ای مستعمل است و مثلا وقتی میوه‌ای می‌گندد نمی‌گویند خشکیده و یا تبدیل به کامپیوتر شده، با این حال چاره‌ای نیست جز تن دادن به این تغییرات.

• رفته بودم برای اجاره کردن یک خانه. جایی بود با میز و صندلی و کامپیوتر و کلی هم تلفن و آقایی با کروات. بسیار خوش برخورد و با پرستیژ، مثل سریال «زیرزمین» (که ماه رمضان پخش شد) سندی آوردند. دیدیم. برگه‌ای هم از طرف اتحادیه، به همین خاطر اعتماد کردم و بیست میلیون پولم را به آن آقا سپردم؛ غافل از این‌که آن خانه را به چند نفر دیگر هم اجاره داده بودند.

• فرزاد حسنی دوستی است «فوق‌العاده» با این حال، او به هنگام انجام کار فقط به کیفیت کار می‌اندیشد و بس. یعنی «رفیق‌بازی» را قاطی برنامه‌های کاری‌اش نمی‌کند، به همین خاطر اگر می‌بینید که بدون اطلاع من «رضا صادقی» را برای خواندن تیتراژ برنامه فوق‌العاده انتخاب کرده، به طور قطع به دلیل نزدیک بودن جنس صدای من است به حال و هوای شعر و فضای برنامه. باور کنید من تا چهار روز پیش از انتخاب فرزاد خبر نداشتم. آن روز (چهار روز پیش) مهران خالصی زنگ زد و گفت: کار «فوق‌العاده» را به کجا رسانده‌ای؟! و من تازه آنجا بود که متوجه قضیه شدم.

• سرگرم آهنگسازی‌ام برای علی لهراسبی، محمد نبی و چند نفر دیگر. میان ایشان علی دلش می‌خواست تا آهنگ کلیه قطعاتش را من بسازم، اما به او گفتم که اجازه بده دو، سه قطعه برایت بسازم، بعد اگر راضی بودی، به همکاری‌مان ادامه خواهیم داد. بدین ترتیب دست او را باز گذاشتم تا در صورتی که از آهنگ‌های من خوشش نیامد تو رودربایستی گیر نکند و بتواند سراغ بقیه برود.

• این روزها بیشتر از هر نکته‌ای به دنبال آرامشم.

• آلبوم... کلاهبرداری... یک سری مسائل و مشکلات دیگر که حسابی خسته‌ام کرده.

• قبلا هم گفته بودم که پیرهن مشکی «بهترین آلبوم» من نیست. بعد هم وعده دادم که آلبوم بعدی به مراتب بهتر از کار در خواهد آمد. به همین خاطر و با توجه به تغییراتی که در ماهیت و ریتم «وایسا دنیا» به وجود آورده‌ام، از آن بیم داشتم که مبادا مخاطب رضا صادقی تغییرات او را پس بزند و با آن کنار نیاید.

• طرح دو ویدئوکلیپ که در قالب یک VCD ارائه شده و جزو «پک» (بسته) آلبوم جدید من است، از خودم بود. تهیه‌کننده‌اش آقای حسین‌خانی (شرکت ایران گام) و مجری آن جناب «منصوریار».

• دلم نمی‌خواست در کلیپ‌هایم از عناصری نظیر گیتار و شومینه و اتومبیل و خانم استفاده شود، در نتیجه همین خواسته اجرای کار را برای آقای منصوریار دشوار می‌کرد. با این حال، کارگردان از عهده آن برآمد و ما یکی از کلیپ‌ها را در شهر غزالی ساختیم و دیگری را در ویلای یکی از دوستان.

• به خاطر مردم این کلیپ‌ها را ساختیم و برای آن‌که‌ آنها بتوانند راحت آن را تماشا کنند مجوز گرفتیم و کلی هزینه کردیم تا این دو را روی VCD بیاوریم و در اختیار بازار قرار دهیم. به همین خاطر، از مسئولان محترم شبکه‌های ماهواره‌ای، «عاجزانه» و ملتمسانه تقاضا می‌کنم که این ویدئوکلیپ‌ها را روی آنتن نفرستند. من اگر قصد چنین کاری را داشتم، این همه هزینه نمی‌کردم و اصلا پیش از آن‌که‌ پخش کلیپ بعضی‌ها از شبکه ماهواره‌ای برایشان دردسرساز شود کلیپ‌های خود را در اختیار شبکه‌های مورد نظر می‌گذاشتم، پس وقتی این کار را نکرده‌ام، یعنی نخواسته‌ام تا چنین اتفاقی بیفتد. امیدوارم متولیان موسیقی پاپ در وزارت ارشاد شرایط مرا درک کنند، زیرا دلم نمی‌خواهد به واسطه خطای چند شبکه ماهواره‌ای، ضمانت‌هایی که گرفته بودم را از دست بدهم.

• حتی آقای حسین‌خانی نیز این ماجرا را پیگیری کرده و از مدیران ایران موزیک خواسته تا کلیپ‌هایم را پخش نکنند، اما آنها در جواب گفته‌اند که «ما این کارها را از طریق شما تهیه نکرده‌ایم و چون از بازار خریده‌ایم لذا به پخش‌شان ادامه خواهیم داد». بله شاید این کلیپ‌ها از ده‌ها کانال دیگر نیز پخش شود، اما همه بدانند که چنین اتفاقی با رضایت من نخواهد افتاد و نسبت به آن سخت معترضم.

مصاحبه مفصل و اختصاصی با رضا یزدانی
یزدانی: نمی دانم واقعا چه اصراری است تا نشان بدهیم بچه های زیرزمینی در طویله کار می کنند
از خیلی وقت پیش منتظر بودم با این خواننده ی دوست داشتنی موسیقی ایران مصاحبه ای داشته باشم، هنرمندی که جنس صدا و کلا هنرش متفاوت تر از بقیه ی همکارانش است و همین هم باعث شده مخاطبین و هواداران زیادی داشته باشد، او متولد دهه پنجاه است و به جز خوانندگی، هنرپیشگی را هم تجربه کرده، آلبوم «شهردل» نخستین اثر وی است که با اشعار مولانا منتشر شد. «پرنده بیپرنده» دومین آلبوم رضا یزدانی بود که با منتشر شدنش در موسیقی ایران اتفاق خاصی نیفتاد! ولی پس از این آلبوم، او ترانه ای به نام «لالهزار» را که متعلق به آلبوم دومش بود، با انجام تغیراتی برای فیلم «حکم» مسعود کیمیایی خواند و این آهنگ بود که او را برای اولین بار سر زبان ها انداخت، بعد از آن هنگامی که آلبوم سوم وی با نام «هیس» به بازار آمد سر و صدای زیادی به پا کرد و جایگاه او را به عنوان یک خواننده ی حرفه ای و مطرح تثبیت کرد. اما یزدانی به وسیله خواندن تیتراژ سریال «مرگ تدریجی یک رویا» بود که توانست هنر خود را به مردم عامی تر بشناساند.
در این مصاحبه از موضوعات زیادی صحبت به میان آمد، از شما دعوت می کنم حتما مصاحبه ی زیر با رضا یزدانی عزیز را بخوانید.
آقای یزدانی هدف و اصولا علت اصلی گرایش شما به هنر چیست؟ بیشتر به جنبه ی حرفه ای کار دقت می کنید که مثلا دوست دارید در بالاترین سطوح بین المللی ظاهر شوید و یا نه بیشتر برایتان این مهم است که کارتان را مردم بپسندند؟
گرایش من به هنر با موسیقی شروع شد. از بچگی علاقه ی عجیبی به موسیقی داشتم و این کشش باعث شد بعدا گرایشم به هنر در شاخه های دیگر نیز ادامه پیدا کند و البته هدف من این هست که در واقع بتوانم جهانی هم شوم.
یعنی ارضای حس درونی؟
بله قطعا.
ابتدا با توجه به اینکه شما سابقه هنرپیشگی هم دارید سوالات را از این حیطه شروع کنیم، آخرین فیلمی که بازی کردید فیلم «تهران سیم آخر» بود، چطور به این گروه پیوستید !؟
آقای کرم پور با توجه به شناخت قبلی که از من داشت برای بازی در این فیلم از من دعوت کردند، با بررسی فیلم نامه و داستان فیلم (داستان فیلم درباره چند جوان است که به دنبال کارهای موسیقی و در پی برگزاری کنسرت …) دیدم فیلم نامه خوبی هست و همین باعث قبول پیشنهاد آقای کرم پور شد.
مثل اینکه قرار بود این فیلم در سه اپیزود ساخته شود ولی آخر سر دو اپیزود شد.
بلی در نهایت این فیلم در دو اپیزود ساخته شد که کارگردانی اپیزود اول را داریوش مهرجویی برعهده دارند که داستان تهران قدیم است و اپیزود دوم که زمان آن هم در حدود 45 دقیقه هست، مهدی کرم پور بر عهده داشته که این اپیزود هم داستان تهران امروزی را دارد که من در اپیزود آخر به عنوان نقش اصلی بازی کرده ام …
تا حالا به غیر از فیلم هایی که در آن به ایفای نقش پرداخته اید. فیلم دیگری بوده که به شما پیشنهاد شود ولی چون عوامل و یا فیلم نامه قوی نداشته است شما با آن مجموعه همکاری نکنید؟ و اینکه وقتی پیشنهادی به شما میشود چه شرایطی باید داشته باشد که شما پیشنهادشان را قبول کنید؟
بله فیلم هایی بوده که قبول نکردم، اینطور نیست که بگویم چه شرطهایی باید داشته باشد، شرط خاصی که ندارد ولی کلا باید عواملی کنار هم باشند که بتوانند رضایتم را جلب کنند و نیز نقشی باشد که باعث نشود حرفه اصلی من که همان موسیقی است لطمه بخورد. در این سال ها هم سعی کرده ام کارهای سطحی و پایین انجام ندهم.
بیشتر دوست داشتید در فیلم هایی که به عنوان بازیگر حضور دارید چه نقشی را بازی کنید؟
بازی در نقش هایی که به شخصیتم و موسیقی نزدیک تر باشد راحت ترم.
رابطه تان با سینما چطور است؟ در چه حد فیلم تماشا می کنید؟
من آرشیو کاملی از سینمای دنیا دارم که تقریبا هر روز یک فیلم می بینم. من اساسی فیلم بازم!
فیلم جدید بهمن قبادی «کسی از گربه های ایرانی خبر نداره» را دیدید؟ نظرتان به عنوان موزیسین درباره این فیلم چیست؟ به نظرتان این فیلم توانسته حرف دل دوستانی که به عنوان موسیقی زیرزمینی کار می کنند را به گوش مردم برساند؟
بله دیدم ، فیلم معمولی است و خیلی این موسیقی زیرزمینی را هم غلو شده نشان داده! الان بچه هایی که موسیقی کار می کنند مطمئن باشید نمی روند در طویله کار کنند. همه آنها در استدیو کار می کنند و نمی دانم واقعا چه اصراری است تا نشان بدهیم بچه های حالا به اصطلاح زیرزمینی در طویله کار می کنند!
شما کار تیتراژ زیاد انجام می دهید آیا به این کار علاقه دارید؟ و در آینده هم کار تیتراژ را ادامه خواهید داد؟ اصولا به نظر شما هنرمند در کار تیتراژ کمی دستش بسته نیست؟ با توجه اینکه هنرمند مجبور است مفهومی که کارگردان از او می خواهد را در موسیقی و هنرش انتقال دهد نه آن چیزی که کامل مد نظر سلیقه ی خودش است.
بله اگر کار خوبی باشد دوست دارم انجام بدهم، تیتراژ فیلم یک رشته مجزا، اساسی و تخصصی در سینمای دنیاست که اینجا متاسفانه بهایی به این موضوع داده نمیشود و هنوز جا نیفتاده است، تیتراژ با کلام مطمئنا بستگی به کارگردانش دارد، بسیاری از کارگردان ها خیلی نظرات متفاوتی دارند. مثل خود کیمیایی که اکثرا همه فیلمهایش هم تیتراژ داشته. او سواد موسیقایی بالایی هم دارد، بعضی از کارگردان ها مثل او خیلی بر روی تیتراژها حساس هستند ولی بعضی از کارگردان ها حتی برایشان تیتراژ فیلم مهم نیست و میگویند فقط یک چیزی آماده کن و تحویل بده !
تحصیلات آکادمیک در زمینه موسیقی دارید؟
نه، من رشته تحصیلی ام مهندسی چوب و کاغذ بوده که ربطی به موسیقی ندارد! در زمینه موسیقی تحصیلات آکادمیک نداشتم و تمام تجربه و فعالیت هایم حاصل کار خودم است.
کمی در مورد راک صحبت کنیم، از چند سالگی به راک علاقمند شدید؟
از نوجوانی به دنبال چنین موسیقی ای بودم و براساس سلایق و علاقهمندیهایم به سمت موسیقی راک کشیده شدم.
اصولا دلیل این علاقه چه بوده؟ آیا آن حس اعتراضی که در موسیقی راک حس می شود برای شما جذاب بود؟
نه ، ما از بچگی اصلا نمی دانستیم که موسیقی اعتراضی چیست، در ضمن موسیق راک تنها اعتراضی نیست، می تواند عاشقانه هم باشد.
شما از همان اول با سبک راک شروع کردید؟
سبکی که برای خود انتخاب کردهام آمیزهای از موسیقی پاپ و راک است که در قطعات مختلف برخی اوقات به سمت یکی از این موسیقیها تمایل پیدا کردهام. در ضمن به غیر از آلبوم اولم که ترانه ها از مولانا است، بقیه آلبوم هایم هر کدام در فضاهای دیگریست، در حال حاضر هم فضاهای جدیدی را در حال تجربه کردن هستم و دوست ندارم کارهایم یکنواخت باشند، در ضمن دوست دارم همین گرایشهایی که دارم را حفظ کنم و برای اینکه با طیف بیشتری از مردم و هواداران در ارتباط باشم، به همین صورت ادامه خواهم داد.
به نظر من شما در زمینه موسیقی راک شاید از خیلی ها جلو باشید! چه کسانی در این پیشرفت موسیقایی شما نقش مستقیم داشتند؟
سال 1371 به عنوان خواننده در گروهی که فرشید اعرابی داشت، فعالیت می کردم که یادگیری و فعالیت حرفه ای در موسیقی را از این گروه شروع کردم. که در این گروه هم کارهای خودمان را نمی زدیم، کلا کارهای کاور انجام می دادیم (بهترین های موسیقی راک دنیا را می زدیم).
از بین سه آلبوم منتشر شده، کدامیک را بیشتر می پسندید؟
هر کدام از آلبوم های منتشر شده ام یک سری نقاط صعف و قوتی دارند که به نظرم اگر مجموع این نقاط ضعف و قوت را در نظر بگیریم آلبوم »هیس« یکم بهتر است. در ضمن ارتباط مردم هم با این آلبوم بیشتر بوده.
آلبوم اولتان را بیشتر پاپ می دانید یا پاپ-راک؟
هم کار پاپ داشت هم کار پاپ – راک
در آلبوم های بعدی اشعار مولانا جایشان را به ترانه های امروزی دادند، دلایل این همه تغییر در آن برهه زمانی چه بود؟
من همیشه دوست داشتم اشعار مولانا را کار کنم. شمس را هم همیشه می خواندم، به خاطر همین دوست داشتم که آلبومی از اشعار مولانا داشته باشم در عین حال ترانه های اجتماعی با مضمون های جدید را هم دوست دارم. چون می خواستم هرکدام به صورت مجزا کار و منتشر شود. آلبوم اشعار مولانا به صورت مجزا منتشر شد.
در خود موسیقی غرب بیشتر به آثار چه کسانی علاقمندید؟
پینک فلوید، آیرون میدن، کمل، جیم موریسون و…
آشنایی شما با یغما گلرویی چطور صورت گرفت؟
من و یغما با هم دوست مشترکی داشتیم به نام یاور مراد که در آلبوم اولم نوزانده دف بود که از آن طرف با شرکت دارینوش که کتاب یغما را منتشر کرده بود ارتباط داشت، او چند تا از اهنگ های البوم اولم را به دارینوش برده بود و یغما برای اولین بار صدای من را همانجا شنیده بود.
استفاده از دکلمه برای موسیقی راک نامتعارف و تعریف نشده هست، چطور شد که این کار را در آلبوم «پرنده بی پرنده» انجام دادید؟
من نگفتم دکلمه باشد. منتشر کننده آلبوم که شرکت دارینوش بود، همیشه این داستان را در آلبوم هایشان داشته اند. حتی ناصر عبداللهی که آلبوم هایش توسط این شرکت منتشر میشد همیشه دکلمه داشت، آنها می گفتند دکلمه باشد و منم با اینکه مخالف بودم ولی به دلیل اینکه دارینوش منتشر کننده اثر بود ما هم قبول کردیم.
مشکل ست (انطباق) شعر فارسی برروی موسیقی راک که اکثر موزیسین های ایرانی با آن درگیر هستند شما را با مشکل مواجه نکرده؟
من کلا موسیقی را ایرانیزه کردم، ترانه را آوردم در خود موسیقی، این راکی که من کار میکنم راک غربی نیست، ملودی ها و گام ها مینور است در صورتی که در راک های غربی بیشتر از گام های ماژور استفاده می شود.
نظرتان راجع به راک ایرانی چیست؟ آیا اصلا می شود گفت ما در کشورمان سبکی به نام راک ایرانی به صورت تام داریم؟
نمی دانم واقعا! این موسیقی به هر حال مال غربی هاست، ولی آنهایی هم که دارند در ایران موسیقی راک کار می کنند به هر حال مشغول فعالیت در راک ایرانی هستند. البته تفاوت هایی بین ایرانی ها و غربی ها هست.
آلبومی به نام «بوف کور» با صدای تو از طریق اینترنت پخش شد؟ جریانش چی بود؟
آهنگ هایی که به اسم آلبوم «بوف کور» منتشر شد به صورت ماکت بود. سر تنظیم آهنگ های آلبوم «پرنده بی پرنده» این آهنگ ها را داده بودم به حمیدرضا صدرى که جمعا 15 قطعه بود و از اینها 10 قطعه تولید شد و 5 قطعه دیگر که ماکت بود لو رفت و در بعضی وبلاگها و سایتها تحت عنوان آلبوم جدیدم و به نام بوف کور معرفـی شـد که من هم توضیح دادم این چنـد ترانه فقط جنبـهی تمرینـی داشته و مربـوط به سـالیـان گذشـته می شود و از کیفیت بسیـار پاییـنی هم برخوردار است.
با چه خواننده هایی کار مشترک داشته ای؟
معمولا کار مشترک انجام نمی دهم. تنها در یک کلیپ به نام «ایران من» با کامران عطا و مجتبی کبیری همکاری داشتم که فکر کنم یکی از بهترین آهنگ های ساخته شده برای جام جهانی بوده.
در آلبوم هشت هم کار مشترک داشتید، قضیه ی این البوم آخرش به کجا رسید؟
بله در این آلبوم همکاری داشتم ولی آهنگی که با نام «کبوتر» خواندم یک قطعه ی جداست، این آلبوم کار مناسبتی بود و برای میلاد امام هشتم قرار بود منتشر شود که با اینکه آلبوم برای پخش آماده شده بود ولی منتشرش نکردند، با این همه بدقولی بعد از آن گفتند محرم منتشر می شود که تا الان هیچ خبری از انتشار آلبوم نیست. حتی برای همین آلبوم، سر ضبط و آماده کردن آهنگ ها، فشارهای زیادی وارد کردند که بایستی کار زودتر آماده شود، ما هم کلی اذیت شدیم.
درباره آلبوم آیندتان صحبت کنید؟ همیشه در آلبوم هایتان متفاوت بوده اید، آلبوم چهارم چگونه خواهد بود؟
یک آلبومی جمع کردیم که ترانه ها از یغما گلرویی، تنظیم از بهروز پایگان و کار آهنگسازی و خوانندگی هم با من هست. ولی با توجه به اینکه یغما ممنوع الفعالیت هست آلبوم فعلا اجازه ای برای انتشار ندارد، به خاطر همین موضوع هم دارم یک آلبوم جدید با ترانه سراهای مختلف کار می کنم که هنوز آن هم آماده نیست.
همکاری با کارلوس سانتانا به کجا کشید؟
مدیر برنامه «کارلوس» برای همکاری جواب مثبت داد و ما هم کار را آماده و بدون گیتار برایشان فرستادیم تا با گیتار تکمیل کنند و دوباره به خودمان بفرستند. البته هنوز خبری نشده است.
اگر بخواهید قطعه ای را مجددا بعد از سالها دوباره بخوانید، چه قطعه ای را انتخاب می کنید. (از آثارخود یا هنرمندان دیگر)
یک سری قطعات خارجی هست که دوست دارم به صورت آلبوم کار کنم، ولی فعلا شرایط برای انجام این کار مهیا نیست.
درباره قرارداد تان با شرکت نوین چرم صحبت کنید؟ چطور شد به فکر کارهای تبلیغاتی افتادید!
به هر حال برای کنسرت ها و آلبوم هایم نیاز به اسپانسر دارم! و به خاطر همین با شرکت «نوین چرم» قرار داد بستم و این شرکت بهعنوان اسپانسر رسمی من معرفی شد. البته به عنـوان مشـاور بازرگانی و تبلیـغات نیز با این شرکـت همکاری خواهم کرد .
کدام یک از آثاری که تابحال شنیده اید برایتان ارزشمند تر و شاخص بوده و از چه نوع سبک موسیقی گریزانید؟
همه سبک های موسیقی کلا قشنگ است ولی با موسیقی سنتی و رپ زیاد ارتباط برقرار نمی کنم.
از آلبوم هایی که اخیرا وارد بازار شد کدام ها را شنیده اید؟ کلا نظرتان در مورد آلبوم ها چه بود؟
آلبوم هایی که وارد بازار می شوند مخصوصا آلبوم کسانی که اسم و رسمی هم در موسیقی ایران دارند، حداقل یک دور و برای اینکه بدانم در چه حال و هوایی هستند گوش می کنم، به خاطر همین نمی توانم در مورد فرد یا آلبوم خاصی نظر بدهم.
نظرتان راجع به موسیقی زیرزمینی چیست؟
در شرایط امروزی هر کس که به کامپیوتر و چند تا سمپل دسترسی دارد می تواند بخواند و به راحتی از طریق اینترنت منتشرش کند که این نوع موسیقی زیاد جالب نیست. اما باید قبول کرد این پدیده وجود دارد و همین طور که خود به خودی منتشر می شود چون هدف خاصی برای انتشار این نوع موسیقی ها نیست خود به خودی هم از بین خواهد رفت، البته این قضیه شامل همه هم نمی شود و استثناهایی هم وجود دارد.
درباره مشکل کپی رایت در ایران صحبت کنیم، راه حل شما برای برخورد با این مشکل بسیار جدی چیست؟
رعایت نکردن کپی رایت یکی از اساسی ترین مشکلات امروز موسیقی ماست و راه حل آن تنها فرهنگ سازی است.
همه میگویند فرهنگ سازی! خب به چه شکل فرهنگ سازی کنیم؟
این کار من و تو نیست، این کار دولت و صداوسیماست. باید فیلم ها و تیزر هایی در این زمینه ساخته شود و به مردم یادآوری گردد که از کپی آلبوم و آثار موسیقایی پرهیز کنند و به جای آن، این آثار را به صورت اورجینال خریداری کنند.
ممنون و کلام آخر…
من همیشه در آخر مصاحبه ها به مخاطبین می گویم که امیدوارم فرهنگ موسیقی در مردم ما آنقدر بالا برود که در تنهایی هایشان یک نوع موسیقی گوش کنند، در جمع دوستانشان یک نوع دیگر موسیقی و… یعنی کلا در هر جا و مکانی موسیقی مربوط به آن مکان و شرایط را گوش کنند.

سیروان خسروی در سال 1361 در تهران به دنیا آمد و از سن 11 سالگی به مدت چهار سال نزد اوی جونیو به آموزش موسیقی و کیبورد پرداخت. او از همان دوران نوجوانی با دیدن کارتون Lion King (شیر شاه) به موسیقی التون جان علاقه مند شد.

وی در 16 سالگی زیر نظر کاوه یغمایی با اصول نوازندگی کیبورد و سبک راک آشنا شد. او مدتی بعد به همراه 4 نفر از دوستان خود یک گروه راک زیر زمینی را تشکیل داد که در آن به اجرای قطعات گروه‌های مطرح راک نظیر Beatles، Pink Floyd، Dire straits وPolice و... می‌پرداختند. او پس از یک سال همکاری در گروه از آنها جدا شد. سیروان همراه گروه کاوه یغمایی در دو کنسرت سال‌های 1379 و 1380 به عنوان نوازنده کیبورد در آن حضور داشت که این تنها اجراهای سیروان به عنوان نوازنده بر روی صحنه بوده‌است.

مهمترین عامل در وارد شدن سیروان به عرصه موسیقی حضور و آشنا شدن وی با مراحل ضبط آلبوم (مترسک) کاوه یغمایی بوده‌است. آلبوم مترسک محرک اصلی سیروان برای شروع آهنگسازی و بیان ایده‌ها و افکار موسیقی اش بود. سیروان از از سال 1379 در آلبوم‌های بسیاری از خوانندگان به عنوان صدابردار، ناظر ضبط، تنظیم کننده و آهنگساز حضور داشت تا اینکه پس از آشنایی با امید اطهری نژاد در سال 1380، مراحل تهیه اولین آلبوم شخصی خود با نام تو خیال کردی بری را شروع کرد و پس از اخذ مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سال 1384 موفق به انتشار آن شد. با اینکه آلبوم تو خیال کردی بری فروش چشمگیری نداشت اما سیروان از اینکه توانسته بود سبک مورد علاقه اش را که تحولی در آهنگسازی، تنظیم، اجرا، میکس و مسترینگ بود به گوش مردم برساند راضی و خوشحال بود. با وجود عقیده اکثریت موزیسینها که در موسیقی ایران برای سبک وی شانسی قائل نبودند، با انگیزه بیشتر توانست به جایگاهی برسد که در حال حاضر اکثریت او را به عنوان تنظیم کننده‌ای می‌شناسند که کارهایش با استقبال عمومی روبرو می‌شود.

سیروان، مراحل ساخت دومین آلبوم خود با نام ساعت 9 را از سال 1384 آغاز کرد و بعد از چهار سال آن را در اردیبهشت ماه 1388 منتشر کرد. دراین آلبوم سیروان سبک جدیدی از موسیقی به نام هاوس (house) را به موسیقی پاپ ایران معرفی نمود. در اسفند ماه 1388 سیروان خسروی برای اولین بار کنسرت خود را برگزار کرد که با استقبال طرفدارانش مواجه شد.وی با نقش آفرینی در فیلم سوت پایان نیکی کریمی خود را نشان داد و با خواندن و تنظیم تیتراژ ابتدا انتهای سریال ساختمان پزشکانسروش صحت شانسی برای نشان دادن خود پیدا کرد و موفق هم شد.اکنون او درگیر کار های نهایی آلبوم جدیدش با نام جاده رویاها است و هوادارانش بی صبرانه منتظر آلبوم جدیدش هستند.